herrien astea -mikelazulo: octubre 2010

ELKARREKIN..............DUINTASUNA

HERRIEN ASTEA 2010.
Herrien Astea ekimenari hasiera eman genionetik, bestea ezagutzea, harremanak estutzea, elkar laguntzea, injustiziak salatzea izan dira egin diren ekintza anitzen haria. Bide honetan aurkitu dugu “besteak” ez daudela urrun, geure artean baizik, eta ohartu gara guk ere badugula geure beldurrak, geure erosotasun faltsuak, geure inkoherentziak. Ohartu gara bizi garen “munduak” geure begirada definitu nahi duela. Eta gauden egoeran, Santiago Alba Ricok esaten digun bezala, “pertzepzioaren nihilismoa” pozoin larri eta arriskutsuenetako bat da. Boteretsuen exijentzietatik askatuz begiratzen ikastea da gure nahia. Aurten “ELKARREKIN.....DUINTASUNA” eraikitzeko gogoa izango da Herrien Astearen lema.
Krisiak 2007-2008an eztanda egin zuenetik (elikaduraren krisia eta gosearen aurkako matxinadak mundu azpigaratuko hiriburu askotan; krisi finantziario-produktiboa eta langabeziaren hazkunde azkarra; krisi klimatikoa eta shunami edo katrina bezelako “naturalak” deituriko hondamendiak...) bi erantzun mota joan dira garatzen Europako lurraldeetan: elkartasunaren erantzuna eta erreakzioa insolidario eta xenofoboa.
Alde batetik, Europako “Lotsaren direktibak” xenofobiaren ildoaren oinarria ezarri zuen, Europa gotorlekua bihurtuz, itxasotan kontrol-patruilak ugarituz, mugetan Melillako burni-hesi modukoak jarriz, eta barruan kontrol poliziala areagotuz eta etorkinentzako kontzentrazio-eremuak eraikiz. “Estranjeria” legeak onartzen dira paperik gabekoen aldeko solidaritatea gogor zigortuz; ezagutu ditugu Berlusconiren eta Sarkozyren gobernuek agindutako ijitoen eta rumanoen espultsioak. Gobernuek arroturiko giroaren babesean antolatu dira eraso arrazista latzak ( Italiako hegoaldean, Iruinan, Austrian, Holandan...) eta elektoralki ere hazi egin dira talde arrazista agerikoak.
Bainan aldi berean gorputz hartzen hasiak dira elkartasunaren, duintasunaren, zapalduen borroka-batasunaren indarrak. Estatu espainolean eginiko azken Greba Orokorrean etorkinen elkartek agiri bat sinatu zuten grebaren alde eta krisiaren aurka, Nafarroan lau senegaldarren aurkako erasoaren ostean etorkinak buruan zirelarik manifestazio bat burutu zen Iruinan, Sarkozyren legeen aurkako mobilizazio erraldoiak izan dira Frantzian, Italiako hegoaldean mafia-arrazistaren eraso bortitzen aurkako etorkinen matxinada izan da....
Eduardo Galeanok “Patas arriba: la escuela del mundo al revés” liburuan esaten zigun “miseriazko itxasoan altxatzen dira pribilegiozko uharteak”. Bi helburu kontrajarriak dira, bi pentsamendu elkarren aurka: edo pribilejiatuen artean egokitzen saiatzen gara, edo baztertu guztien artean duintasuna eraikitzen dugu.
Eta hiru auzi nagusi ditugu geure pentsamendu propio eta kritikoa eskatzen digutenak: lanarena, segurtasunarena, nortasun pertsonal eta kolektiboaren garapenarena. Eta galdetzen dugu: Nork eta ergatik sorrarazten ditu langabezi tasa larri hauek? Nork eta zergatik erabakitzen du austeritate planak herri xumearentzat, edota ezerezten ditu langilek lorturiko eskubideak? Nork eta nola sorrarazten ditu lanean eta bizitza osoan prekarietatea eta zihurgabetasuna? Nork eta zergatik erabakitzen du geure bizitzako alde askotan kontrol poliziala areagotzea? Nola ematen da eta nork du milaka hizkuntzen desagerpenaren ardura? Nork sustatzen du uniformismo kulturala, nork indartzen du norbanako kontsumista, insolidario, angustiaz jana eta etsitua? Nork erabakitzen du kultura merkatuaren esanetara jartzea?
Gure herria kontestu honen erdian aurkitzen da eta erantzun mota desberdin horien eragina eta oiartzuna jasotzen du. Ez al dago geure eskutan elkarrekin geure duintasun pertsonal eta kolektiboa eraikitzea?
Gure herriak esperientzia luze bat egina du. 1850 ingurutik hasita, kapital industriala hedatzen eta zabaltzen joan den heinean etorkinak hurbiltzen joan dira Errenteria-Oreretara. 1890.etan eta XX. mende hasieran izan zen bigarren etorkinen aldia. Frankismoaren garaian, 1950-1965 urteetan bereziki, berriro ezagutu zen hazkunde izugarria. Mende honen lehen hamarkadan ezagutzen ari gara neoliberalismoaren garaiko emigrazioa.
Baditugu ere ELKARREKIN....DUINTASUNA erikitzearen esperientzia seinalatuak. II Errepublikaren garaian elkarrekin egin zitzaion aurre Francoren kolpe militar-faszistari. Diktaduraren garain elkarrekin defendatu zen askatasuna eta duintasuna, hainbat greba orokor eginez eta mobilizazioak, euskalduntze ahaleginak sustatuz (ikastoletan, eskola publikoetan, euskaltegietan...). Esperientzia hauen haritik, elkarrekin berriro geure egunotan geure duintasuna berreraiki ahal dugu, denontzat etorkizun asmo duinak zihurtatuz.
Mikelazulok azken hamabost urte hauetan antolatu dituen Herrien Aste guztietan norabide berean joan dira: elkartasunezko erantzuna lantzen saiatu gara. Bide beretik goaz, eta azaldu ditugun auziei buruzko gogoeta sakonaren premia ikusten dugu. Aipatu ditugun muturreko erreakzio xenofobo eta arrazistak, beldurraren manipulazioaren eta pentsamendu-ukazioaren azpizolan elikatzen dira. Horri aurre egitea beharrezkotzat jotzen dugu. Gure herrian, eskoletan, auzoetan, osasun zentrotan, mota guztitako elkarteetan elkarrekin duintasuna praktikatzera eta horixe bera udalari eskatzera gonbidatzen zaituztegu. ELKARREKIN....DUINTASUNA eraikitzea Orereta-Errenteriaren historia beste esperientzia aberasgarri batez aberastea litzateke. Benetan egin ahal eta egin behar daitekeenaren erreferentzia bihur gaitezke.

KAIXO LAGUN: 2009KO HERRIEN ASTEA (AZAROAK 10-14)

2009ko Herrien Astea-ren kartela 6-16 urte arteko haur-gaztexoen marrazkiez osatua dago. “Pintatu ezazu bestea, zu bezelakoa ez dena”, esan genien. Eta haur batek marrazkia ondoren jarri zuen: “kaixo lagun”.
Haur horren adimena, etika eta giza-zentzua askoz ere sakonagoa da Europako Komisioarena baino. Haur horrek errez ulertzen du Galeanoren “Patas Arriba” liburuan esaten dena: “en la escuela del mundo al revés nos enseñan a ver al otro como una amenaza, en vez de verlo como una promesa”.
Berlusconiren sarraski arroputz mingarriak, Europako “Lotsaren Direktiba”, Zapateroren gobernuak aurkeztu duen “Ley de Extranjería”-ren moldaketa, Melillako hesiaren indartzea, Afrikako gobernuak emigrazioa traba dezaten erosten ahalegintzea…Europa arrazistaren adierazleak dira. Eta arrazakeriaren gogortze hori krisiaren eztandarekin erabat loturik dago. Etorkinak objektu erabilgarria baizik ez dira (lana dagoenean miserableki esplotatu, eta ez dagoenean miserableki espulsatu). “A por ellos” Europan ustiatzeko lehen, “a por ellos” Europatik desagertarazteko orain. Hain erro sakonak eta agerpen anitz legal eta ohiturazkoak dituen arrazakeriaren gaitza izango dugu gogoeta gai Xabier Aierdiren hitzaldian, “Euskal Herria Helburu” lehenoko eta oraingo emigrazioari buruzko dokumentalarekin eta babes etxetako gaztetxoek kantatuko duten “Gosetien Balada”-ren estrenaldiarekin.
Bestalde, aurtengo Herrien Astean gure haur lagunaren oihua (kaixo lagun!) biderkatu nahi dugu. Bestearekin nahi dugulako bizitza gozatu eta beraiekin hemengo eta hango zapaltzaileen aurka munduko zapalduen ahotsa sortu eta oihukatu. GOLore futbol torneoan aldarrikatuo dugun bezala: “Yo con ellos oe!....”. 8 futbol talde 14 herrialdetakoak elkarrekin jolasten eta bazkaltzen. Eta beraiekin, Palestinarrekin egotera eta laguntza eramatera zijoan “Itxaropena” karabanaren laburmetraia ikusiko dugu. Karabana honi Israelek galarazi zion pasua. Europak aldiz harreman pribilegiatuak ditu Estatu terrorista horrekin. Eta haurrentzako “Azken portu” txontxongilo emanaldia izango da eta herriko harresi zaharrak ezagutuko dituzte. Eta grafiteroak aniztasunez eta elkartasunez marraztuko dute herria. Eta “mundua zure begiaz ikusi nahi dut” egitasmoan astean zehar etorkinek egindako argazki-mostra ikusi ahal izango da. Eta momentu honetan kolpe militarraren pean oldartzen ari den Hondurasen herria izango dugu gogoan “Hondurasko Afaria” eta musikariekin.
Herri guztiari luzatzen diogu gonbidapena eta lerro hauek irakurtzen duten guztiei.

ELKARTASUN GARAIA-Palestina

Tras la charla ofrecida el viernes sobre Palestina, por dos mujeres vascas que han estado viviendo varias semanas en dicho país, la XVI Semana de los Pueblos que ha organizado Mikelazulo Kultur Elkartea, celebrará mañana, domingo, su última jornada y lo hará con una muestra de grafitis que dará comienzo a las 15.00 horas y se prolongará hasta las 19.00 horas aproximadamente.
Los organizadores han puesto a disposición de los artistas espontáneos varias paredes en desuso de la villa para que puedan llevar a cabo su trabajo durante esas cuatro horas.
Bidegorri
Podrán elegir entre la pared del bidegorri paralelo al río en Iztieta y la segunda opción será la fachada de la vieja fábrica panificadora Lekuona, hoy abandonada.
Los organizadores creen que esta manifestación artística de los grafitis «encaja perfectamente en la filosofía, o formas de actuar de la asociación y sería una herramiento ideal para proyectar bien alto y bonito lo que esta Semana de los Pueblos pretende con los temas sobre la solidaridad y la cooperación, que se han tratado durante la misma».
Se trata en definitiva de «dejar constancia en forma de grafiti en las paredes de nuestro pueblo por lo demás bastante grises de un mensaje antiracista, antidiscriminatorio y a favor de la diversidad. La propuesta inicial es la de hacerlo todos la mismo tiempo para así darle la importancia que se

Páginas

XV.Herrien Astea..2010

Archivo del blog